God’s omnipotence entails that He cannot create objects beyond His mind. And thus, either (a) God relinquishes or contracts His omnipotence, to make room for creation; or (b) the creation doesn’t take place outside God’s mind
Option (a) requires God to give up, even if only for the duration of the existence of the universe, His omnipotence. But we’ve already discussed the troubles that emerge for voluntarily suspended perfect omnipotence, being as that is against the very nature of God and is thus a logical impossibility outside the realm of "doing"
Alternatively, many Kabbalists, especially within the Hassidic movement, endorse (b). A perfect God is self-sufficient. He doesn’t want to create a world outside Himself, since He has no wants, and no such world could exist. But He can tell Himself a story in which He imagines His creating a world. The desire to do so is self-contained within His self-sufficient being. He simply wants to express Himself. In fact, it’s not really a desire at all, it’s merely His nature to express Himself. This He does in His timeless eternity
God didn’t contract His omnipotence to create a world outside His mind. That’s not possible. Instead, He timelessly creates a world that appears to be outside His mind, but which, in actual fact, has been in His mind all along. This is, what I term, Hassidic Idealism
If God imagines Himself as a character in the story that He imagines, and if, in the story, He is the creator of all that exists outside His mind, then, in the story, it must be true that He contracted his omnipotence. But of course, this is just a story. God in actual fact is immutable. He never changes. He never contracts. He just imagines that He does, and thereby creates an imaginary world. What’s true for us, on the whole, is simply what’s true in the story that God imagines. What’s true for God, by contrast, is what’s true outside the story. Within the story, it’s true to say that tzimtzum occurred; our physical world exists, created ex nihilo. From God’s perspective, by contrast, tzimtzum is just a story. Our world is just an idea
When the Bible describes God’s omnipotence, it’s talking about God qua author, outside the story. When Maimonides or Crescas describe a totally impassible God, they too describe God outside the story. But when Maimonides says that God merely manifests as having emotions, he fails to recognize that if that’s how God manifests, then that’s how He really truly is, qua character in His story
Religious experiences of a second-personal nature may well be experiences of God qua character in His own story. These are encounters, within the story of the world, and as real as the world itself, between two persons in that world. Religious experiences of an impersonal nature, by contrast, may give a person a glimpse of God beyond the story
In our world – on this side of tzimtzum – God is a person who engages in covenantal relations. He shares His pathos with prophets and grants us libertarian freedom. This is true even if there exists a perspective, beyond our ken – on the other side of the contraction – in which it’s true to say that we’re not free at all, but merely characters in a Heavenly tale
God within the story is a person of tremendous power, who lovingly creates lesser people, like us, with whom to commune. Beyond the story of our world, God is – if we follow Crescas – a non-personal mind, and – if we follow Maimonides – He isn’t even that
דער זוך האט געטראפן 5 רעזולטאטן: מלמטה למעלה
החיפוש בוצע על-פי שאילתה: מלמטה למעלה
- זונטאג סעפטעמבער 24, 2023 12:31 pm
- פארום: העמק דבר
- אשכול: "דו גלייבסט אין ג-ט?"
- רעאקציעס: 472
- געזען געווארן: 119677
הרב דר. שמואל לעבענס איז מגדיר דאס געדאנק פון זיין א "פּערזאן", ועפ"י הרב דר. אברהם יהושע העשיל:
ער איז נאכדעם מבאר דעם געדאנק אז לפי הרמב"ם איז מאראל נישט גענצליך קאגניטיוויסט און זענען לאחרי הכל נאר פון די מוסכמות, ולכן פעהלט אין דעם די געדאנק פון "פּעטאס" בנוגע "ג-ט".
ער איז מסכם שיטת הרמב"ם בזה בכלל כלפי "ג-ט":
הרב דר. לעבּענס אליין וויל מאכן א פשרה אין דעם אז "ג-ט" איז סיי א "פּערזאן/כאראקטער" און סיי למעלה מזה, דורך דעם געדאנק בתורת החסידות פון צימצום עפ"י קבלת האריז"ל. והיינו, וואו אלעס איז באמת נאר כביכול אַן איידיע און "מעשה/סיפור" בתוך די "שכל" פון ג-ט. און אין דעם "איידיע" איז "ג-ט" טאקע ובאמת א (סארט) "פּערזאן/כאראקטער" כביכול מיט "פּעטאס", הגם באמת באמת, אינדרויסן פון דעם, איז עס ווייט ווייט נישט אזוי כלל וכלל. ווי ער שרייבט:
א קנייטש אין דעם מלמעלה למטה/מלמטה למעלה חילוק בתורת חב"ד.
- דינסטאג סעפטעמבער 12, 2023 4:57 pm
- פארום: העמק דבר
- אשכול: "דו גלייבסט אין ג-ט?"
- רעאקציעס: 472
- געזען געווארן: 119677
דא האב איך צוגעברענגט פון קורט וואַנעגוט:
דא איז דר. וויליאם לעין קרעיג מסביר דר. ריטשערד סווינבּורן לגבי יחוד ה׳, אז אין מעטאפיזיקס/חכמת אלהיית קען איך ביי יעדעס נומער/צאל וואס א זאך/מהות פארמאגט, פרעגן דערויף ״פארוואס פונקט די צאל?״ (ועיין במו״נ ח״ג פכ״ו), אחוץ ביי 0 און ∞. און דאס איז ביי ״ג-ט״ וואס ער איז ∞ און עס איז 0 בדומה לו.
ובזה האב איך געקלערט אז די ״קשר״ און השוואה צווישן 0 און ∞ הנ"ל, איז עפ״י וואס מאכט א קשר א מאטעמאטישע קשר. און מ׳טרעפט בספר דניאל ווען בלשאצר האט געוואלט א פתרון אויף דעם וואס די יד האט געשריבן אויפ׳ן וואנט, האט מען געזאגט אויף דניאל וועלכער קען דאס פותר זיין (דניאל ה טז), ואנה שמעת עליך די תוכל פשרין למפשר וקטרין למשרא כען הן תוכל כתבא למקרא ופשרה להודעתני. און שמואל זאגט בסנהדרין כב. (ווי אויך ר׳ חייא בשהש״ר ג ד) אז די טעם פארוואס חכמי בלשאצר האבן נישט געקענט פותר זיין אז ס׳שטייט דארט געשריבן אויפ׳ן וואנט ״מנא מנא תקל ופרסין״, איז וויבאלד עס איז געווען געשריבן אין דריי שורות, איינס העכער דאס אנדערע. אויפ׳ן ערשטן איז געשטאנען ״ממתוס״, אויפ׳ן צווייטן ״ננקפי״, און אויפ׳ן דריטן ״אאלרן״, און זיי האבן נישט געכאפט אז מ׳דארף דאס צו ליינען מלמעלה למטה, ווי איידער געהעריג ברוחב ע"ש (וע"ש במהרש"ל ומהרש"א, ובמצודות דוד שם בדניאל ה כה).
ולדרכינו אפשר לומר דהרמז בזה הוא אז בענין אלקות והבנה בו, וואס אין דעם האט דאך דניאל מוכיח געווען בלשאצר אויף זיין גאווה (שם כב-כג), דארף מען דאך דאס באטראכטן אדער מלמעלה למטה, וואס דאן איז דאס ענין ״יש״ און ∞, אדער כאטש מלמטה למעלה איז עס ״אַיִן״ און 0 (אדער אפילו ∅ און נאך ווייניגער); נישט ברוחב וואס באדייט מושגים הדומים לאדם וגוף. און מלמעלה למטה, וואס דארט זעהט מען די חילוק, איז ווי אזוי מ׳האט געדארפט צו ליינען וואס די האנט האט געשריבן. און די חילוק בין 0 צו ∞, אויף וואס דאס ווייזט, איז בענין מאטעמאטישע קשרים, וואס דאס איז דאך וואס דניאל האט געקענט וקטרין למשרא.
ועיין כאן.
***
במשנתו של פרידריך היינריך דזשעקאָבּי לגבי דייטשע איידיעליזם און קאנט׳ס טרענסעדענטעל איידיעליזם, וואו די ראציאנאלע מח שטעלט אויס מעיקרא די פארעם וכו׳ ווי אזוי עמפּירישע מדע דערנאך, וואס מ׳קען יא וויסן, זאל קענען ארגאנעזירט ווערן בתוכה וכו׳ וכו׳: ועיין לעיל בזה במשנתו של שלמה מימון בתוך דייטשע איידיעליזם ושיטת קאנט.
***
ולגבי דעם אז לבסוף קען זיין אז די הסכמת הכלל להמצות איז דאס וואס באגרונד זיי אפילו פון א טעאיסטישן מבט, ועפ"י סאָשעל קאנסטראָקשעניזם, קען דאס געבן א פשר צו דעם: אז דאס האט דעם הסכמת הכלל המצייתין לחוקי הדת, קען דאס זיין אין דעם אזוי ווי הסכמת הכלל למצות תקיעת שופר וואס געבט פאר מצות שופר למעשה איר סמכות. (און אז מ'לאכט אויף דעם, ווייזט דאס אז מצות שופר האט דעם הסכמה, בשעת אכילת קוגל בשבת ויו"ט נישט אזוי ווייט.)
ובזה האב איך געקלערט אז די ״קשר״ און השוואה צווישן 0 און ∞ הנ"ל, איז עפ״י וואס מאכט א קשר א מאטעמאטישע קשר. און מ׳טרעפט בספר דניאל ווען בלשאצר האט געוואלט א פתרון אויף דעם וואס די יד האט געשריבן אויפ׳ן וואנט, האט מען געזאגט אויף דניאל וועלכער קען דאס פותר זיין (דניאל ה טז), ואנה שמעת עליך די תוכל פשרין למפשר וקטרין למשרא כען הן תוכל כתבא למקרא ופשרה להודעתני. און שמואל זאגט בסנהדרין כב. (ווי אויך ר׳ חייא בשהש״ר ג ד) אז די טעם פארוואס חכמי בלשאצר האבן נישט געקענט פותר זיין אז ס׳שטייט דארט געשריבן אויפ׳ן וואנט ״מנא מנא תקל ופרסין״, איז וויבאלד עס איז געווען געשריבן אין דריי שורות, איינס העכער דאס אנדערע. אויפ׳ן ערשטן איז געשטאנען ״ממתוס״, אויפ׳ן צווייטן ״ננקפי״, און אויפ׳ן דריטן ״אאלרן״, און זיי האבן נישט געכאפט אז מ׳דארף דאס צו ליינען מלמעלה למטה, ווי איידער געהעריג ברוחב ע"ש (וע"ש במהרש"ל ומהרש"א, ובמצודות דוד שם בדניאל ה כה).
ולדרכינו אפשר לומר דהרמז בזה הוא אז בענין אלקות והבנה בו, וואס אין דעם האט דאך דניאל מוכיח געווען בלשאצר אויף זיין גאווה (שם כב-כג), דארף מען דאך דאס באטראכטן אדער מלמעלה למטה, וואס דאן איז דאס ענין ״יש״ און ∞, אדער כאטש מלמטה למעלה איז עס ״אַיִן״ און 0 (אדער אפילו ∅ און נאך ווייניגער); נישט ברוחב וואס באדייט מושגים הדומים לאדם וגוף. און מלמעלה למטה, וואס דארט זעהט מען די חילוק, איז ווי אזוי מ׳האט געדארפט צו ליינען וואס די האנט האט געשריבן. און די חילוק בין 0 צו ∞, אויף וואס דאס ווייזט, איז בענין מאטעמאטישע קשרים, וואס דאס איז דאך וואס דניאל האט געקענט וקטרין למשרא.
ועיין כאן.
***
במשנתו של פרידריך היינריך דזשעקאָבּי לגבי דייטשע איידיעליזם און קאנט׳ס טרענסעדענטעל איידיעליזם, וואו די ראציאנאלע מח שטעלט אויס מעיקרא די פארעם וכו׳ ווי אזוי עמפּירישע מדע דערנאך, וואס מ׳קען יא וויסן, זאל קענען ארגאנעזירט ווערן בתוכה וכו׳ וכו׳: ועיין לעיל בזה במשנתו של שלמה מימון בתוך דייטשע איידיעליזם ושיטת קאנט.
***
ולגבי דעם אז לבסוף קען זיין אז די הסכמת הכלל להמצות איז דאס וואס באגרונד זיי אפילו פון א טעאיסטישן מבט, ועפ"י סאָשעל קאנסטראָקשעניזם, קען דאס געבן א פשר צו דעם: אז דאס האט דעם הסכמת הכלל המצייתין לחוקי הדת, קען דאס זיין אין דעם אזוי ווי הסכמת הכלל למצות תקיעת שופר וואס געבט פאר מצות שופר למעשה איר סמכות. (און אז מ'לאכט אויף דעם, ווייזט דאס אז מצות שופר האט דעם הסכמה, בשעת אכילת קוגל בשבת ויו"ט נישט אזוי ווייט.)
- מאנטאג אוגוסט 28, 2023 7:02 pm
- פארום: העמק דבר
- אשכול: "דו גלייבסט אין ג-ט?"
- רעאקציעס: 472
- געזען געווארן: 119677
אט דאס זאג איך דאך! אז דער צמח צדק רעדט מבחינת מלמעלה למטה, וואס דעמאלטס איז הקב"ה נקרא ה"יש" האמיתי. משא"כ דער אדמו"ר הזקן רעדט מבחינת מלמטה למעלה, וואס דעמאלטס ווערט ער נקרא ה"אַיִן" האמיתי. כמובן, להמעיין בתוכן דברי...בְּתוֹךְ עַמִּי האט געשריבן:להמעיין בתוכן הדברים זאגט דער אדמו״ר הזקן נישט אנדערש ווי דער צמח צדק.

יא יא. דער אדמו"ר הזקן איז טאקע ממשיך דארט בפ' שלח:בְּתוֹךְ עַמִּי האט געשריבן:ולעניננו, צום אשכול׳ס קעפל פראגע: צו ״דו גלייבסט אין ג-ט״? קען זיין אז בדיוק יותר איז די שאלה צו דו גלייבסט ״אין ג-ט״, דהיינו אז דו זעסט דו וועלט ווי ער כביכול, מלמעלה למטה - אז ער איז דער יש האמיתי, וכו׳
ולע"ל שיהיה גילוי אלקות הנה מבחינת אַיִן והעלם יהיה בחינת אני אשר אני מורה על גילוי והיינו שיהיה גילוי בחינת אני דהיינו מה שלמעלה היש
- מאנטאג אוגוסט 28, 2023 6:56 pm
- פארום: העמק דבר
- אשכול: "דו גלייבסט אין ג-ט?"
- רעאקציעס: 472
- געזען געווארן: 119677
להמעיין בתוכן הדברים זאגט דער אדמו״ר הזקן נישט אנדערש ווי דער צמח צדק.מי אני האט געשריבן:ייש"כ ייש"כ!![]()
ובענין תורת חב"ד בענין צי "ג-ט" = "אַיִן", שרייבט דער צמח צדק בספר החקירה (דרך אמונה, הנה מקום, עז ב):דא זעהט מען דאך פארקערט לכאורה אז "הוא היש האמיתי". אבער דער אדמו"ר הזקן שרייבט בליקוטי תורה (פ' שלח):שלמעלה היש, ולמטה הכל אין וכלא חשוב וזהו ענין הכתר והכבוד לחי עולמים כי הוא היש האמיתי, ממקומו דא כבוד דלתתא פי' מ' שהוא ענין הבריאה יש מאין שלמטה נראה העולם ליש ומה שהוא למעלה נקרא אין ע"ש ההעלם שאינו מושגוהיינו, אז מבחינת מלמעלה למטה, וואס פון דעם רעדט דער צמח צדק, זעמיר אונז למטה ה"אַיִן" ולמעלה, הקב"ה, ה"יש" הגמור. משא"כ מבחינת מלמטה למעלה, זעמיר אונז למטה ה"יש", און למעלה והקב"ה ה"אַיִן" הגמור מחמת רוב העלמו. אין אנדערע ווערטער, וונ דער אדמו"ר הזקן הייבט דא אָן איז מהותו ועצמותו המהוה נקרא אצלינו "אַיִן" לרוב העלמו.מהותו ועצמותו ית' והוי"ה הוא מה שמהוה ע"י צמצום יו"ד חכמה כו' והנה והחכמה מאַיִן תמצא בחי' אַיִן הוא אותיות אני והוא סתימו דכל סתימין כו' כנ"ל ונקרא אצלינו "אַיִן" לרוב העלמו שאינו בגדר תפיסא והשגה ועיין מ"ש בד"ה שחורה אני ונאוה אש שחורה בפי' ישת חשך סתרו. ומ"ש במ"א בענין כי א-ל דעות שמלמטה למעלה נקרא למטה היש ולמעלה אַיִן לפי שאינו מושג אבל מלמעלה למטה הוא בהפך שלמעלה היש ולמטה אין משום דכולא קמיה כלא חשיב
ולעניננו, צום אשכול׳ס קעפל פראגע: צו ״דו גלייבסט אין ג-ט״?
קען זיין אז בדיוק יותר איז די שאלה צו דו גלייבסט ״אין ג-ט״, דהיינו אז דו זעסט דו וועלט ווי ער כביכול, מלמעלה למטה - אז ער איז דער יש האמיתי, וכו׳
- מאנטאג אוגוסט 28, 2023 6:47 pm
- פארום: העמק דבר
- אשכול: "דו גלייבסט אין ג-ט?"
- רעאקציעס: 472
- געזען געווארן: 119677
ייש"כ ייש"כ!
ובענין תורת חב"ד בענין צי "ג-ט" = "אַיִן", שרייבט דער צמח צדק בספר החקירה (דרך אמונה, הנה מקום, עז ב):

ובענין תורת חב"ד בענין צי "ג-ט" = "אַיִן", שרייבט דער צמח צדק בספר החקירה (דרך אמונה, הנה מקום, עז ב):
דא זעהט מען דאך פארקערט לכאורה אז "הוא היש האמיתי". אבער דער אדמו"ר הזקן שרייבט בליקוטי תורה (פ' שלח):שלמעלה היש, ולמטה הכל אין וכלא חשוב וזהו ענין הכתר והכבוד לחי עולמים כי הוא היש האמיתי, ממקומו דא כבוד דלתתא פי' מ' שהוא ענין הבריאה יש מאין שלמטה נראה העולם ליש ומה שהוא למעלה נקרא אין ע"ש ההעלם שאינו מושג
והיינו, אז מבחינת מלמעלה למטה, וואס פון דעם רעדט דער צמח צדק, זעמיר אונז למטה ה"אַיִן" ולמעלה, הקב"ה, ה"יש" הגמור. משא"כ מבחינת מלמטה למעלה, זעמיר אונז למטה ה"יש", און למעלה והקב"ה ה"אַיִן" הגמור מחמת רוב העלמו. אין אנדערע ווערטער, ווי דער אדמו"ר הזקן הייבט דא אָן איז מהותו ועצמותו המהוה נקרא אצלינו "אַיִן" לרוב העלמו.מהותו ועצמותו ית' והוי"ה הוא מה שמהוה ע"י צמצום יו"ד חכמה כו' והנה והחכמה מאַיִן תמצא בחי' אַיִן הוא אותיות אני והוא סתימו דכל סתימין כו' כנ"ל ונקרא אצלינו "אַיִן" לרוב העלמו שאינו בגדר תפיסא והשגה ועיין מ"ש בד"ה שחורה אני ונאוה אש שחורה בפי' ישת חשך סתרו. ומ"ש במ"א בענין כי א-ל דעות שמלמטה למעלה נקרא למטה היש ולמעלה אַיִן לפי שאינו מושג אבל מלמעלה למטה הוא בהפך שלמעלה היש ולמטה אין משום דכולא קמיה כלא חשיב