צו אביסל מער מסביר זיין מיין פונקט דא, דער באקאנטער פסיכאלאג דר. עריק עריקסאן האט ווי באקאנט אראפגעלייגט זיינע סטעידזשעס פון פסיכאלאגישע דעוועלאפמענט. אין דעם האט ער געזאגט אז די יארן פון אַדאָלעסענס איז די סטעידזש אין ווען די מענטש נויטיגט זיך צו שאפן זיין ״אידענטיטעט״. די שאלה איז ווען פונקטליך ענדיגט זיך דאס און עס קומט די נעקסטע סטעידזש פון אַדאָלטהוּד? דאס איז בעצם ווען דער מענטש האט חתונה, טרעפט א דזשאַבּ, וכו׳; די זאכן וואס גיבן אים טאקע די ריכטיגע רעספּאַנסיביליטיס פון אַדאָלטהוּד. היינט צו טאגס טאקע, אין די אלגעמיינע וועלט, שלעפט זיך די תקופה לענגער, עכ״כ אז דער סאציאלע פסיכאלאג דר. דזשעפרי ארנעט האט דאס א נאמען געגעבן עמערדזשינג אַדאָלטהוּד.הקטן האט געשריבן:מי אני האט געשריבן:ווי אויך קען מען לפי״ז טענה׳ן אז היינט צוטאגס איז עס א גרעסערן פראבלעם ווי אמאל אז מ׳האט חתונה אינג ווען מ׳איז נאך נישט אינגאנצן אנטוויקלט. דהיינו, די העכערע באדערפענישן זענען דאך פסיכיאלאגישע באדערפענישן, משא״כ די נידיריגערע. די פסיכיאלאגישע באדערפענישן ווערן דאך לכאורה בעיקר אנטוויקלט אין די צוואנציגער יארן; עכ״פ לכאורה מן הנמנע פאר די צוואנציג יאר.
דער מענטש בויט זיין איידענטעטי בעיקר 17-24 (בערך, נישט נאכגעקיט יעצט) אויב האט מען חתינה שפעט רעדט מען פין צוויי הארטע אויסגעבויטע כאראקטערס, אויב האט מען חתונה אינגער קען זיין אז איינער בויט דעם צווייטען - ציזאמען
קען מען אבער דעריבער טענה׳ן אז ביי אונז וואו מ׳מאכט חתונה פריער, וממילא קומט שוין אטאמאטיש די סטעידזש פון אַדאָלטהוּד אן, אז מ׳האט נאך נישט די אידענטיטעט פון די אַדאָלעסענס יארן אויסגעפארעמט כדבעי קען דאס שאטן.