ארטיקל אין די מאמענט פון ר' גדליה מילער לגבי קינדער

[מיינונגזאגער]

אן הקדמה און הצנצלות. איך האף אז עפענען די נייער אשכול איז אין די ריכטיג פארמאט, און אויך אין די ריכטיגע פלאץ ווי דאס דארף געשטעלט ווערן. טאמער ח''ו נישט, זייט מיר מעורר דערוועגן, און די מנהלים זאלן טוהן וואס מען דארף אז די אשכול זאל באקומען די ריכטיגע חלקה במקומו הראוי פאר אזאנע אשכול.

שלום עליכם מיינע טייערע קאווע שטיבל פריינט.
איך קען דא קיינעם נישט פערזענליך, אבער פארט איז דא א געפיל פון היימישע ברידערליכע ליבשאפט ציווישען די חברים דא אין שטיבל.
ממש א יעדער איינער אן קיין אויסנאם איז גרייט צו ספענדען דא שעות צו ארויס העלפן, לינדערן שמערצן פון א שטיבל חבר, מיט אים אויס הערן און אפי' ענטפערן, און רעדען פון אייגענע ערפארונג וואס קען אסאך מאל זיין גאר א שטארקע הילף פאר די וואס סטראגלען, און הערן א מהלך א געדאנק פון די וואס זענען אדורך די זעלביגע אדער ענליכס. עס ווארפט אריין א ליכט אין די טינקעלקייט פון דעם בעל נסיון וואס מיטשעט זיך איצטערט, מיט צוויי וועגן. איינס ער הערט א מהלך און געדאנק וואס קען עים אפשר אויך העלפן וואס ער האט נאך נישט געהערט אדער געטוהן ביז איצטערט, און ווי אויך עס ווערט א צרות רבים וואס איז טעקניקלי א חצי נחמה. די דאגה בלב ישיחנה לאחרים איז אויך א האלבער ישועה. נישט אוועק צומאכען. דער חכם מכל האדם זאגט אזוי ליגט דערין א ווירקליכקייט וואס עס איז ווערט צו באטאנען עֶז עֶי היֳודזש העֶלפ.

והנה. איך האב נאך די לעצטער ארטיקל פון ר' גדליה מילער הי''ו נאך נישט געליינט. אבער איך האב שוין אסאך אינטערוויוס געהערט און אנדערע ארטיקלען פון עים געליינט, איך גלייב אז נאך אן ארטיקעל פון עים איצטערט וועט מיר גארנישט מחדש זיין, עס וועט זיין כאילו איך ליין זיינע מאמרים נאכאמאל. בדרך אגב איך בין נישט קיין מתנגד פון חזרה אויף אזא וויכטיגע האקעלע נושא. איך האף בעזר השם צו מאכען צייט און זעהן וואס איך קען מיך איין חזר'ן פון זיינע רעיונות און עס ניצען אויב און ווען מען וועט עס דארפן.

אבוויעסלי, די ליינער וואס האבן געליינט די אשכול ביז אהער, זעהן אז די נושא איז קרוב ללבי וועל איך אביסעל די נושא פארברייטערן און מסביר זיין אן אינסייד פערספעקטיוו פון די אישו. און אדרבה ירא הקהל וישפוט.

האבן א זוהן, אדער טאכטער, וואס איז נישט אין צוזאמען קלאנג פון דיינע שטוב סטענדערדס איז א גאר שווערע פיל צו אראפ שלינגען. פארשטייט זיך ווי ווייטער דאס קינדס סטענדערטס זענען פארווייטערט, אלץ מער די ווייטאג, און צער.

קינדער וואס דראַפן אוט ַאון הייבן אן א הפקיריתדיגער התנהגת איז לאו דוקא צריך בדיקה אחר הילד/ה נאר די עלטערען דארפן קודם אין זיך אריין קוקען און זיך אליינס פרעגען די שאלה על מה חרי האף הזה. זייט וויסען, קינדער ביי זייער אינסטינקט נעיטשאר ווילן מהנה זיין און צו שטעלן נחת פאר זייערע עלטערן פאר כמה סיבות.
דאס לעבען איז זיי גרינגער, באקוועמער און געשמאקער ווען זייערע עלטערן זענען צופרידען מיט זיי . און לאמיר אייך דא זאגן א סוד גדול זיי זענען גרייט מוותר צו זיין אויף יותר מחצי תאוותם אבי נישט צו געבען געבען קיין האַרד טיים פאר זייערע עלטערן און די עלטערן זאלן זיין צופרידען פון זיי.

נאר וואסדזשע דען?
ווען א קינד טרעפט זיך מיט א חולשה וואס אפעקטירט זיין/איר פערפארמענס אין חדר/סקול איז דאס זייער שווער פאר זיי דאס צו פארדייען. א יעדען טאג וואס דאס קינד דארף גיין אין חדר/סקול מיט די חלשה וואס לייגט עים/איר אונטערשטעליג אין זייער סביבה איז פאר זיי א טאָרטשער שאין כדגמתו. ווען זיי קומען אהיים פון חדר/סקול, זענען זיי פראָסטערעטעד, און פארביטערט ביז גאר. זייער מאָד איז דאון דערשלאגען און צוקלאפט.

די עלטערען: האבן אויך נישט קיין גרינגע טעג אין זייער געווענליכער סדר היום. עס קען זיך מאכן אז מען קומט אהיים פון דער ארבעט צוקלאפט און צובאלט פיזיש און גייסטיש אז מען האט שוין נישט קיין כח/געדולד צו זיין א טאטע און מאן, מען וויל זיך זעהן נעמען א ברעיק אויף די קאוטש צו מיט די פאון, אדער מיט א געשמאקער ליין מאטריאל צו אוועק נעמען די מוחין פון די טאג וואס איז פארביי געגאנגען היינט.
די מאמע זאל זיין געזונט, ווען זי האט נאך א פיצילס אינדערהיים וואס ציינדעלד אדער אן אויער אינפעקשאן וואס דער עקרת הבית זז''ג האט נאך נישט געכאפט פארוואס דאס פיצילס גיט איר א חיים טובים דורך אויס דעם טאג, ווארט שוין אויך קוים אויף די רגע אז די ווירטשאפט זאל שוין פארשלאפען ווערן אין טיפע חלומות, זיך צו קענען רידזשובינעטן פון די שווערע טאג וואס איז היינט פארבייגעלאפן מיטן קליינעם. וכ''ו וכ''ו פארשטייט זיך די אויבן דערמאנטע עפיזאד מיט ציינדלען און די שווערע טאג איז נאר א משל לסבר את האוזן.וואס נעמט אוועק די סעניטי אסאך מאל. אבער כולם אהוביםַ פארשטייען די געדאנק און א יעדער מיט זיינע שווערקייטן.

וואס געשעהט מיט די צאן קדשים, די קינדערלעך ווען זיי זעהן ווי טאטע און מאמע זענען אזוי ווייט נישט דא מיט אימוישענעל סאפארט און אן אוזן קשבת צו ארויס רעדן די קינדערס ווייטאג וואס זיי זענען היינט אדורך אין חדר/סקול. זיי באגראבען עס זייער טיף אין זייער הרגשים קעלערן, און דערשטיקן די הרגשים אדער מיט טרערן באהאלטענערהייט, אדער מיט אנדערע מהלכים.
דערשטיקונג פון הרגשים ספעציעל וואס דארף אטענטשען ברענגט א קינד צו עקטן אפ און באקומען זייער אטענטשען אויף א נעגעטיווער אויפן וואס ברענגט די שטוב אפסייד דאון. קלענערע קינדער וועלן עס טוהן אויף קלענערע השגות ווי זיך שלאגן מיט די געשוויסטער אדער נישט זיין פאלגזאם סתם אזוי, און גרעסער קינדער וועלן דרעפטן אטענטשען צו זיך אויף מער א כיטרע וועג ווי למשל רעדן ווילד, ניצען שפראך וואס אין רוח חכמים נוחה הימנה.
ווי אזוי ריספאנדען די אזוי אויסגעמוטשעטע עלטערן, אדער א פראסק כמו שכתוב אז די וואנט גיט די צווייטע, אדער אויף א גוטער אויפן אן הילכיגער פסק וואס דינערט און דערנידערט און פארנט פון די איבעריגע שטוב מיטגלידער בריש גלי' אן אריין טראכטן אפי' איין רגע וואס די ווייטאג און דעמעדזש דאס קינד גייט איצטערט אדורך מיט די פסק אדער פראסק. (מומחים באטאנען, א פסק קען געווענליך זיין אסאך א שטערקערע דערנידערונג ווי א פראסק. פארשטייט זיך דעם אויפן, מקום און ווערטער/טאן) אבער עכ''פ ביידע זענען נישט געטוהן געווארן במתינות עס איז געווען א קאמפאלסיווע רעאקציע פון דאס קינד'ס התנהגות, וואס האט בעצם נאר געדארפט זיין א מעסעדזש פונעם קינד צו די עלטערן, "העלא איך בין צופראסקעט איך דערהייבט שוין נישט די אביוז אין חדר איך וויל עס דיסקאסען מיט ענק און וויינען אויף ענקערע אקסלען און אפשר אויך ניצען אייער הילף".

אבער דאס קינד באקומט נישט די ענטפער וואס זיין נשמה דארף, ער באקומט א חצוניותדיגער ריספאנס פון די טאטע אדער די מאמעס טאג וואס זיי רילעיטן בכלל נישט צו, און פארשטייען בכלל נישט פארוואס די רעאקציע איז בכלל נישט צו מיין מעסעדזש נאר צו מיין אויסערליכע התנהגות. (די קינדער קענען נישט ארטיקילעטן זייער מעסעדזש אין ווערטער, ווייל ווען יא וואלט ער/זי דאך זיך עקספרעסט און געזאגט די אמת'דיגע דריקענישן. דאס זעלביגע שפילט זיך אפ אין זיין מח אויף די ריספאנס וואס ער באקומט, אן א ווערטער אדער ארטיקילעשאן און זיין מח אדער הערצעל. אבער ער שפירט "אז דיס איז סאו ראנג") מיינע הרגשים און סימנים ווערן בכלל נישט אדרעסירט זיי כאפן אפי' נישט וואס איך מאך מיט אין חדר/סקול. ווי מער דאס פאסירט אלץ ווילדער און ערגער ווערט זייער אויפפירונג און ווי עלטער זיי וואקסן, וואקסט זייער השגה צו באקומען די אטענטשען וואס זיי דארפן נעבעך אזוי שטארק פון די נאנסטע וואס זיי האבן דאס נישט אויפגעכאפט.) עס איז געווארן אזא מין הרגל נעשה טבע. אדער האבן זיין באקומען א געפיהל פון אן אימבאליבטע/ פארגעסענע/דורך געפאלענער קינד. אויב אזוי פארוואס און פארוועם זיך מיטשען.
זייער לעבן הייסט אן גיין אויף א רעקלעס אויפן פון געוואוינהייט און אביסעל דוקא'קייט. מיין טאטע מאמע האבן מיך פיינט עס איז מיר גרינגער צו טוהן וואס איך וויל, וויי זיי געפעל איך עניוועי נישט.

דא קומען שוין אריין הילף פון עלטערע צובראכענע נשמות וואס טרעפן א פלאץ ווי זיי קענען משפיע זיין א קליין בחור'ל אדער מיידל וואס דארף מיין הילף (א יעדער האט ליב צו העלפן איינער וואס איז פארלוירען, צו מיט אן אדזשענדע צו אן.) פון דארט און ווייטער האסטו מער ווייניגער פארלוירן דאס קינד פאר א וויילע ביז ער וועט זיך כאפן וואס איז געשעהן און די וועגען וואס ער גייט זענען פוהל מיט דערנער און שטיינער, אויב ער וועט בכלל יא כאפן.

און דא הייבט זיך אן די דיסקאשען, מען טרעפט זיך מיט א קינד אין שטוב וואס איז שוין מחלל שבת אדער, צו ווייטער באקומען אטענטשען פון די עלטערן אדער יעצט באצאלט ער שוין זיין חוב פאר די עלטערן פארן זיך נישט קימערן מיט זיינע צובראכענקייטן ווען ער האט זיי געדארפט. פארגעס נישט איצטערט מיינט ער אז ער דארף שוין נישט קיין עלטערנס אהבה גיידענס און געלט. ער שלעפט שוין מיוזיק ספיקערס 4:00 אזייגער פארטאגס פאר א שפילער (וואס ווער ווייסט וואס זייער רילעשאנשיפ איז) טאשען געלט איז שוין נישט קיין נושא.
ישיבה שוין פארווארפן פון ביידע וועלטן. אמאל בידיעה פון די עלטערן און אמאל מאכט זיך אויך אז די עלטערן ווייסען דאס אויך נישט און די בחור פאקט באקסעס א גאנצען טאג אין א ווערהויז. בקיצור געלט איז שוין נישט קיין אישו, עלטערע חבירים מיט קאר'ס זענען שוין אויך דא ב''ה דא. חילול שבת טריפה הייט זיך אן זייער צוביסלאך. (ווענט זיך ווי איגרעינד און עמפפינדליך ער איז צו אידישקייט) פון דא און ווייטער איז היסטאריע.
די עלטערן הייבן אן זעהן א חורבן בנים/ות גדלתי ורוממתי והם פושעים בי. ער וועט בשו''א נעמען אחריות, א יעדער וועט זיין שולדיג אויסער טאטע מאמע. ווייל וועלעכער טאטע מאמע וועלן צוהעלפן קינדער ווערן אפגעפארן?
אבער די קינדער ווערן צו זיי אן אפשיי אן עקל און צוביסלאך פארווארפן זיי עים פון ביידע וועלטן.

די נושא ווי אזוי צו האנדלען ווען מען האלט שוין דא איז פאר אן עקסטערע תגובה איך שרייב שוין דא צו לאנג.

בדרך אגב, מיינט נישט אז איך מיין אז עס איז נישטא קיין דורכפעלער ביי קינדער פון מאלעסטעשאן און סעקסשועל עביוז. עס איז יא דא. אבער ווען די עלטערן זענען אויף די וואך ווען די קינדער זענען אינגער קענען זיי עס דיטעקטן און דיסקאסען בעוד מועד. אויך אן עקסטערע תגובה.

[דער גאלדענער אדלער]

ייש"כ @מיינונגזאגער פאר'ן עפענען דעם וויכטיגן אשכול.

דאכצעך אז איך האב נאך קיינמאל נישט געקויפט דעם "מאמענט" נאר יעצט מיט דעם אינטעריוויו האב איך געשפירט ביי מיר אז כ'מוז עס קויפן. כ'האב עס גוט דורך געליינט און הנאה געהאט פון יעדן ווארט. כ'קען נישט דעם ר' גדלי מיללער פון די נאענט אבער ער קוקט אויס צו זיין א טייערער איד מיט אסאך עקספיריענס אין די זאכן פון חינוך/קירוב. איין פראבלעם מיט דעם ארטיקל איז אז ס'צו קורץ.

בשעת כ'האב עס געליינט האב איך געטראכט צו מיר אז תיכף נאך שבת וויל איך עפענען אן אשכול איבער דעם ענין. ס'דא אסאך וואס צו רעדן אין דעם נושא. די לעצטערע יארן זענען אפירגעקומען עטליכע פיינע טייערע הייליגע אידן וואס טוען דערין שלא ע"מ לקבל פרס, ווי למשל ר' גדלי, ר' אבי פישאף, ר' שמעון ראססעל און נאך, מיט עצות והדרכות אין עניני חינוך און קירוב, ווען צו נוצן וואס. כ'האף דער עולם וועט אריינקומען דא אין דעם וויכטיגן אשכול און מקיים זיין דעם איש את רעהו יעזורו.

[קורקלענד]

איך האב נישט געליינט די ארטיקל. אבער ווי ווייט איך ווייס גייט ער מיט פישאף'ס מהלך. לויט ווי מיינע סטאטיסטיק'ס צייגן ברענגט יענע מהלך גאר שוואכע רעזולטאטן. און זייער אסאך פון די וואס סיפאטיזירן מיט דער מהלך האבן א אייגענע אגענדע צו טוישן אונזער געזעלשאפט ודו''ק.

[מיינונגזאגער]

ייש"כ @מיינונגזאגער פאר'ן עפענען דעם וויכטיגן אשכול.

דאכצעך אז איך האב נאך קיינמאל נישט געקויפט דעם "מאמענט" נאר יעצט מיט דעם אינטעריוויו האב איך געשפירט ביי מיר אז כ'מוז עס קויפן. כ'האב עס גוט דורך געליינט און הנאה געהאט פון יעדן ווארט. כ'קען נישט דעם ר' גדלי מיללער פון די נאענט אבער ער קוקט אויס צו זיין א טייערער איד מיט אסאך עקספיריענס אין די זאכן פון חינוך/קירוב. איין פראבלעם מיט דעם ארטיקל איז אז ס'צו קורץ.

בשעת כ'האב עס געליינט האב איך געטראכט צו מיר אז תיכף נאך שבת וויל איך עפענען אן אשכול איבער דעם ענין. ס'דא אסאך וואס צו רעדן אין דעם נושא. די לעצטערע יארן זענען אפירגעקומען עטליכע פיינע טייערע הייליגע אידן וואס טוען דערין שלא ע"מ לקבל פרס, ווי למשל ר' גדלי, ר' אבי פישאף, ר' שמעון ראססעל און נאך, מיט עצות והדרכות אין עניני חינוך און קירוב, ווען צו נוצן וואס. כ'האף דער עולם וועט אריינקומען דא אין דעם וויכטיגן אשכול און מקיים זיין דעם איש את רעהו יעזורו.

איך קען ר' גדליה פערזענליך און אויך האב איך געארבעט מיט אים אסאך יארן. די בלוט האט שוין און עים געקאכט אין די נושא ווען די עס איז געווען טאבו.
עס איז נישט געווען צו וועמען צו רעדן, די מנהלים רבנים דיינים זענען אלע געוועזען זייער שארף אנטקעגן זיין שיטה און מהלך. מקרב זיין? וואס עפעס, מרחק זיין נדוד די ווייטסטע וואס מעגליך. נישטא קיין ברירה, א''א ע''ה האט אויך אוועקגעשיקט זיין זוהן ישמעאל ווייל יצחק זאל נישט קאליע גיין. אא''וו.
פיינעלי האט סאסייעטי זיך געטראפן מיט מער און מער פראבלעמען, מער מענטשן האבן אנגעהויבן פיהלן אויף די אייגענע הויט. עס האט ב''ה אנגעהויבן באקומען א מאוומענט.
איך געדענק אסאך יארן צוריק האט ער געהאט א לוחם נגדו, וואס איז געווען רעדי אראפצוברענגען ר' גדליה ביז אונטן אפי' עס וועט קאסטן נפשות. עס איז געגאנגען מיט רציחה ממש (כמעט) ביז דער איד האט זיך געפונען און זיין אייגענער פעקל, זיין אינגסטער זוהן האט עים געגעבן דעם מיטעלסטער אויף זייער א מיאוסן אופן, א שטיק צייט איז זיין זוהן געווען ביי יעדן אין מויל מיט זיינע שטיקעס, און פארשטייט זיך זיין נאמען איז אויך מיטגעגאנגען לשמצה פאר זיין עביוז טעראר, זיין זוהן האט געאישוט א ריסטרענינג ארדער אויפן טאטן, בקיצור עס איז געווען לעבעדיג. מער האט מען שוין נישט געהערט פון עים. איך מיין ער איז נאך אלץ ביזי פייטן א סיוויל lawsuit וואס דער זוהן אים מיאוס אריין געדרייט און מסדר געווען.

[מיינונגזאגער]

איך האב נישט געליינט די ארטיקל. אבער ווי ווייט איך ווייס גייט ער מיט פישאף'ס מהלך. לויט ווי מיינע סטאטיסטיק'ס צייגן ברענגט יענע מהלך גאר שוואכע רעזולטאטן. און זייער אסאך פון די וואס סיפאטיזירן מיט דער מהלך האבן א אייגענע אגענדע צו טוישן אונזער געזעלשאפט ודו''ק.

עס ליגט א שטארקער אמת און וואס די זאגסט אז די מהלך קוקט אויס צו האבן אן אגענדע צו טוישען אונזער געזעלשאפטליכער מהלך.
אבער דאס דארף אן אימידיעט סאלושן. און מענטשען טרעפן דאס זייער שווער. איך האב גערעדט מיט א איד וואס האט נעבעך א טאכטער פשוטו נאך איר חתונה איר מיט איר מאן מיט צוויי קינדער האבן זיך אויף געהויבן און געווארן גוים במלוא מובן המלה. ווען איך מיין גוים מיין איך נישט מאדערן אז זיי האבן אנגעהויבען עסן אויך די או. יו. הכשר. איך מיין אז נישטא קיין כשרות, שבת, טהרת המשפחה, אפענע מערידזש און סאו אן. ווי אזוי דער פאטער, א חסידישער טייערע איד א מגיד שיעור האט דאס געהענדעלט און האנדעלט עס נאך אלץ איז משוגע צו ווערן. ענד געס וואט, זי איז מכלומר'שט נישט מחלל שבת מער, גיט מכלומר'שט אכטונג אויף בעסיק כשרות, אריינגעשטעלט די קינדער אין היברו דעי סקול. אא''וו.
איר פערזענליכער לעבן ווי טהרת המשפחה וכדו' ווייס איך נישט, זי קען זאגען אז יא אבער מען דארף איר גלייבן. אבער שבת און בעסיק כשרות זעהט מען אבוויעס טשענדזשעס. אפי' בטעות וועט מען איר נישט זעהן אנצינדען אדער אויסלעשן א לעקטער. גראדע איר מאן האלט זיך ווייטער פעסט ער ווייסט נישט פון קיין פשרות איך בין א גוי און דאס איז עס. אבער ער רעספעקט זיין ווייבס דעסישענס, און זי רעספעקט זיינע. זיין שווער, איר טאטע, וואס האט איר נישט פארווארפן רייצט זיך נישט מיט. ער איז עים מכבד געהעריג און ווייס ווערסיע.
אבער ריגארדלעס צו זי קערט זיך צוריק צו נישט האט נישט צופליקט די רילעישנשיפ מיט איר נאנטע פאמיליע, טאטע מאמע ברידער שוועסטער. די הויז פונעם פאטער איז נישט געפארן חאדאראם מיט איר אינעווייניג. די טאכטער מיטן טאטן פארשטייען זיך מורא'דיג גוט, עד היום.
ווען עס ווערט אן אנגעצויגענקייט אינדערהיים פון אזא געשעפט הייבט זיך אן א פרשה מיט געשוויסטער וואס דעסיידן יא צו רעדן מיט ארויסגעוואפערנעם קינד און ווען זיי הייבן אן פארשטיין וואס דא פאסירט און די הרגשים פונעם פארווארפענעם קינד, הייבן זיי אן בלעימען די עלטערן, עס קען ווערן א מחריקע און נישט נאר איין פארלוסט נאר ער קען פארלירן זיין גאנצע הויז און רואיגקייט. וק''ל.

[יאסל ראקאווער]

פונקט ווי שמייכלען צו א חבר אויף די גאס איז אנדערש ווי זיך רייסען פון געלעכטער פון א יענקל מיילער זשאוק, איז כעס און hate א אנדערע הרגש ווי צער. איך האף יעדער פארשטייט די חילוק.

לאמיר זאגען אז א קינד וואס ווערט פריי פון מצוות איז פאר פילע עלטערן אזא צער ווי ער איז פיל געווארן מיט קענסער אדער גאר ערגער! ווי אויף די ערגסטע דראגס צב"ש heroin רח"ל. ס'איז א שרעקליכע צער אבער פון ווי קומט די כעס אויף זיי?

ברוך השם איך פארשטיי נישט בכלל אז ס'איז א צער אז קינד גייט אין אנדערע דרכים פון די טאטע און איך האף מיינען קינדער וועלן נישט זיכען צו זיין פונקט ווי מיר נאר פונקט ווי זיי שפירן. מיין ארבייט אלץ טאטע איז זיך צו פירען אויף א וועג וואס זיי זאלן זיך האבן פון וועם צו לערנען, וואס טאקע צרוך תיקון.. און צווייטענס צו פרובירן זיי צו מאכן שפירן אז מיין וועג איז אויך זייער גוט, אדער אפשר אפילו די בעסטע.

אבער צוריק צו די עלטערן וואס זענען נישט enlightened ווי מיר. פארוואס ווערט די צער, כעס? אדער hate. אדער ווי א טאטע האט מיר געזאגט אז מיין זין איז נישט א איד וויל איך אים נישט קענען.

אזא געדאנקען גאנג שפירט זיך נענטער צו די עבודה זרה פון מוליך ווי אידישקייט.

די איד הצדיק אבי פישהאף האט פארקויפט זיין עולם הזה און לעבט אויף איין mission. ער ברענגט צוריק ליבשאפט צווישען טאטע און קינדער. דאס קענען דיר עדות זאגען הונדרעטע עלטערן און משפחה מיטגלידער. (וואס איז א חילוק פונקטליך זיינע טאקטיקן).

קומט @קורקלענד און זאגט "לויט ווי מיינע סטאטיסטיק'ס צייגן ברענגט יענע מהלך גאר שוואכע רעזולטאטן"! אפשר זאגט איר מיר וואסארא רעזולטאטן איז וויכטיגער ווי צו ברענגען שלום און אהבה צווישען עלטערן און קינדער? פון וואסארע רעזולטאטן רעדט איר?!

[מיינונגזאגער]

אונזער סארט איד איז פאר'אפשייט פון די גויאישע גאס מיט אן האס, עקל און פארווארף. ווען א קינד איז מחליט צו נעמען טאקע די זאך וואס מיר זענען אזוי שטארק דערגעגען, און טאקע אט דאס ווערט דער מהלך החיים פונעם קינד הייבט זיך עס אן טאקע נאר מיט א צער אבער עס ווערט אריבערגעדרייט צו כעס איווענטשילי. ווען דער טאטע זעהט ווי ביי זיך אין שטוב ווערט אפגעטוהן זאכען וואס ביי עים איז עס האס עקל און פארווארף וואס עסט זיך אריין א ווערימעל פון כעס אויף א יעדעס מאל מיט א נאטש ארויף ביז די קליינער ווערימעל ווערט א גרויסער בייסיגער שלאנג. דאס קינד פייפט אריין און ער טוהט זיך ביי זיין טאטן אינדערהיים כל מה שלבו חפץ טוישט זיך די מצב פון צער צו כעס. דאס איז זייער א פארשטענדליכער ריעקשאן, אבער זייער נישט קיין ריכטיגער מפני כמה סיבות. דוקא דאס איז די נושא און ווי אזוי דילט מען מיט די דאזיגע געפיהל וואס איז אינעווירטיבעל.
דאס אז דו לערנסט די קינדער אז דיין וועג איז די בעסטע און צייגט אן הדרכה ווי אזוי דו פירסט זיך איז די בעסטע וועג פון חינוך גראדע, אבער טאמער עס גייט נישט ווערן קיין צער ווען דאס קינד איז מחליט צו פארווארפן תומ''צ און דו גייסט זיין טאטעלי אוקעי מיט דעם. מיינט דאס א דיפערענט מעסעדזש צו דיין קינד. און נישט דאס וועט ער דיך שטויסן, ווען ער וויל שטויסן און אויב ער וויל שטויסן. ער וועט די שטויסן דארט ווי דו האסט צער וואס ער וועט מאכן זיכער אז דו ווערסט אין כעס. ווייל וואס זיי זיכען דא איז די אטענטשען וואס זיי האבן נישט געהאט קיינמאל. יעצט קומט עס ארויף אויף א וועג וואס איז מער נישט אין דיין קאנטראל.

די שאלה איז נישט פארוואס. די שאלה איז וואס און וויאזוי.

[קהל'ס נער]

קען איינער אריינקימען קלאר מיט די שיטה הקדושה, פון די הייליגע ר' גדליה, דהיינו?????
יא טי טאטיאאטיטייי הוי הוי יאנאנאנאנאנאנאנייי
(rinse & repeat)

[היסטאריע]

זיין שיטה איז צו שרייבן וואס מער און רעדן וואס מער.
בדרך אגב, עס איז געלונגען און ער האט א שידוך געטוהן בשעטו"מ.

[קורקלענד]

איך גיי שוין נאך דער מהלך א לענגערע צייט. און ווען איך זאג אז ס'ברענגט שוואכע רעזולטאטן מיין אין מיט דעם אז די קינד טרעפט זיך אפטמאל אין א ארגערע מצב דורך די מהלך ווי מיט אנדערע מהלכים. דער מהלך קוקט נישט אויף צו פארבעסערן די מצב פונעם קינד, נאר אז די עלטערן זאלן העלפן דעם קינד אראפ גיין וואס טיפער. זיי גלויבן אז דאס פארפאלן קינד ווייסט וואס איז גוט פאר איהם און אז די טאטע דארף נאכטאנצן און העלפן די קינד מיט וואס דאס קינד פארשטייט איז ריכטיג פאר זיך. למשל, אויב די קינד וויל דראגס, גיי קויף עס פאר איהם. זאג איהם נישט ס'קען זיין שעדליך. יעדער פארשטייט אז ווען א קינד האט קענסער, וועלן די עלטערן אפטמאל אדורך לייגן א קינד מיט שווערע יסורים כדי איהם צו היילן. אבער פישאף, קען נישט פארשטיין אז אמאל מוזן די עלטערן זיין אסערטיוו פאר די וואוילזיין פון זייערע קינדער. זיך בעסער מסביר צו זיין פעלט אויס א גאנצע ארטיקל און אויף די מינוט האב איך נישט די צייט.

[[NAMELESS]]

.

[קהל'ס נער]

איך גיי שוין נאך דער מהלך א לענגערע צייט. און ווען איך זאג אז ס'ברענגט שוואכע רעזולטאטן מיין אין מיט דעם אז די קינד טרעפט זיך אפטמאל אין א ארגערע מצב דורך די מהלך ווי מיט אנדערע מהלכים. דער מהלך קוקט נישט אויף צו פארבעסערן די מצב פונעם קינד, נאר אז די עלטערן זאלן העלפן דעם קינד אראפ גיין וואס טיפער. זיי גלויבן אז דאס פארפאלן קינד ווייסט וואס איז גוט פאר איהם און אז די טאטע דארף נאכטאנצן און העלפן די קינד מיט וואס דאס קינד פארשטייט איז ריכטיג פאר זיך. למשל, אויב די קינד וויל דראגס, גיי קויף עס פאר איהם. זאג איהם נישט ס'קען זיין שעדליך. יעדער פארשטייט אז ווען א קינד האט קענסער, וועלן די עלטערן אפטמאל אדורך לייגן א קינד מיט שווערע יסורים כדי איהם צו היילן. אבער פישאף, קען נישט פארשטיין אז אמאל מוזן די עלטערן זיין אסערטיוו פאר די וואוילזיין פון זייערע קינדער. זיך בעסער מסביר צו זיין פעלט אויס א גאנצע ארטיקל און אויף די מינוט האב איך נישט די צייט.

אלץ פיין און וואויל ווילאנג די קענסט עים נאך איינטיילן וואס צי טין, אבער איינמאל ער טיט שוין וואס ער וויל וועט שוין גארנישט העלפן אחוץ באגיסן מיט אטטענטשען און ליבע, די מהלך האט טאקע א פרייז, אבער לדעתי זענען די אנדערע מהלכים ערגער, מען קען נאר שטויסן אויב ס'איז דא וועים צי שטויסן.

בבחינת, איך פלעיג רייכערען אלץ בחור ווייל אזוי האב איך געשטויסען מיינע עלטערען און מיין ראש ישיבה און מגיד שיעור און די גאנצע וועלט, איינמאל איך האב חתונה געהאט איז מיך שוין בכלל נישט געוועין אינטערעסאנט צי רייכערן.

[ביבער]

איך האב נישט געליינט די ארטיקל. אבער ווי ווייט איך ווייס גייט ער מיט פישאף'ס מהלך. לויט ווי מיינע סטאטיסטיק'ס צייגן ברענגט יענע מהלך גאר שוואכע רעזולטאטן. און זייער אסאך פון די וואס סיפאטיזירן מיט דער מהלך האבן א אייגענע אגענדע צו טוישן אונזער געזעלשאפט ודו''ק.

ווי אזוי דיפיינסטו סוקסעס?

[קורקלענד]

מ'דארף נישט פּאָולערייזן די סיטואַציע. ס'נישט אז אדער גייט מען אינגאנצן אזוי אדער פארקערט. ס'דא אזא מושג ווי אינצווישן. און יעדע פאל האט אנדערע הלכות, גדרים, און ליניעס. דאס בכלל אז זיין גאנג איז 'איין' גאנג פאר יעדן בעת ווען יעדעס קינד באזונדער איז אנדערש און דארף אנדערע חינוך איז אויך א פראבלעם. מ'קען ליעב האבן א אייגן קינד עד לב השמים, ארויסהעלפן די קינד ווי אימער מיט א קאריערע, א דירה, טעראפיע, און וואס נישט. און אויך לאזן וויסן אז אין דער שטוב צו שבת און יו''ט סעודות קומט מען אנגעטוהן צניעות'דיג. פונקט אזויווי דער גוי שרייבט אויף א חתונה איינלאדענונג אז ס'איז א 'בלעק טיי' אווענט. א קינד מעג אויך פארשטיין אז די עלטערן מעגן אויך האבן רעספעקט. איך האב נישט ליעב צו גיין אזוי ספעציפיש ווייל יעדע פאל איז אנדערש און ס'ווענדט זיך אין אסאך איינצעלהייטן. איך האב סך הכל געוואלט ארויסברענגן א פוינט.

[קורקלענד]

איך האב נישט געליינט די ארטיקל. אבער ווי ווייט איך ווייס גייט ער מיט פישאף'ס מהלך. לויט ווי מיינע סטאטיסטיק'ס צייגן ברענגט יענע מהלך גאר שוואכע רעזולטאטן. און זייער אסאך פון די וואס סיפאטיזירן מיט דער מהלך האבן א אייגענע אגענדע צו טוישן אונזער געזעלשאפט ודו''ק.

ווי אזוי דיפיינסטו סוקסעס?

א קינד וואס טרעפט זיך אין א בעסער פלאץ אין לעבן מיט סיפוק החיים, צופרידנהייט און סטאביליטעט. די פארקערטע פון סוקסעס איז אזעלכע וואס לעבן אין שוואוילטאג, אנע סיפוק החיים, אנע אינערליכע לאנג טערמיניגע צופרידנהייט און אנע סטאביליטעט. איך מיין אז מיט קעיסעס וואס ענדיגן אין זעלבסטמארד האט ער גאר הויכע ציפערן. זיין מהלך האט געמאכט פילע יוגענטליכע פיל קראנקער ווי איידער געזונטער.

[ביבער]

איך האב נישט געליינט די ארטיקל. אבער ווי ווייט איך ווייס גייט ער מיט פישאף'ס מהלך. לויט ווי מיינע סטאטיסטיק'ס צייגן ברענגט יענע מהלך גאר שוואכע רעזולטאטן. און זייער אסאך פון די וואס סיפאטיזירן מיט דער מהלך האבן א אייגענע אגענדע צו טוישן אונזער געזעלשאפט ודו''ק.

ווי אזוי דיפיינסטו סוקסעס?

א קינד וואס טרעפט זיך אין א בעסער פלאץ אין לעבן מיט סיפוק החיים, צופרידנהייט און סטאביליטעט. די פארקערטע פון סוקסעס איז אזעלכע וואס לעבן אין שוואוילטאג, אנע סיפוק החיים, אנע אינערליכע לאנג טערמיניגע צופרידנהייט און אנע סטאביליטעט. איך מיין אז מיט קעיסעס וואס ענדיגן אין זעלבסטמארד האט ער גאר הויכע ציפערן. זיין מהלך האט געמאכט פילע יוגענטליכע פיל קראנקער ווי איידער געזונטער.

גייסטו שעירן דיינע סטאטיסטיקס אדער מגיימיר דיר מוזן גלייבן?
דעס איז א שפיל מיט דיני נפשות. פישאף טענהט אז אנדערע מהלכים האבן אסאך א גרעסערע סוסייד רעיט. שב ואל תעשה איז נישט קיין אפשען. דו מאכסט זייער באולד קלעימס און אויב קענסטעס נישט בעקאפן טראגסטו א גרויס אחריות.

[קורקלענד]

איך טענה אז פישאף טראגט א אחריות, און ער שפילט מיט דיני נפשות. מיינע סטאטיסטיק'ס זענען אנעקטאדעל, איך האב מיך א פריוואטע ליסטע פון מערערע פעלער וואס האבן גענוצט אנדערע מהלכים. פישאף האט די שוואכסטע סוקסעס ראטע אין מיין סעמפל סייז. איך גיי נישט ארויסלייגן מיינע דעטאלן צוליב די פריוואטקייט פון די קעיסעס. א איר ווילט קענט איר אליינס פרובירן נאכצוקוקן. שאנסן זענען איר וועט זעהן די זעלבע.

[היסטאריע]

איז וואס פאר א מהלך לייגסטו פאר?
יא זאגן דער קינד וואס צו טוהן? דאס מיינט אז טאמער ער פאלגט נישט, גייסטו אין מרחק זיין? וויאזוי קען מען ענפארסירן די פארלאנגען ווען דער קינד איז אויף א אנדערע פלאנעט?

[ביבער]

איך טענה אז פישאף טראגט א אחריות, און ער שפילט מיט דיני נפשות. מיינע סטאטיסטיק'ס זענען אנעקטאדעל, איך האב מיך א פריוואטע ליסטע פון מערערע פעלער וואס האבן גענוצט אנדערע מהלכים. פישאף האט די שוואכסטע סוקסעס ראטע אין מיין סעמפל סייז. איך גיי נישט ארויסלייגן מיינע דעטאלן צוליב די פריוואטקייט פון די קעיסעס. א איר ווילט קענט איר אליינס פרובירן נאכצוקוקן. שאנסן זענען איר וועט זעהן די זעלבע.

אה נייס. סא מיר האבן דא אן אנאנימער ניק וואס האט אנעקדאטל סטאטיסטיקס מיט א סעמפל סייז וואס ער קען נישט ארויסגעבן, קעגן פישאף, וואס האט א 95 סוקסעס ראטע (לשיטתו), ער האט הסכמות פון הונדערטער רבנים און מחנכים, ער האט טויזענטער סוקסעפולע קעיסעס דורכאויס צענדליגע יארן, איינער זאל אים פליז איבערגעבן בשם קורקלענד פון קש אז ער טראגט אן אחריות.

נעקסט קעיס פליז.

אגב, דו האסט מיסרעפרעזענטירט זיין שיטה, איך גלייב נאכנישט אז דו פארשטייסט עס בכלל. עלמיר ווארטן אויף דיין פולער ארטיקל.

[קורקלענד]

איר זאגט איהם זייער שיין נאך. אבער ער האט אויך קיינמאל נישט געוויזן צופיל מער דעטאלן ווי מיר. און בנוגע רבנים, מחנכים, עקספערטן וכו' זענען דא זייער אסאך וואס זענען דערקעגן. אבער מערסטנס מאכן זיי נישט קיין עסק בפרסיה פון זייער קעגנערשאפט.

איך לייג נישט פאר קיין מהלך. ס'זענען דא פילע אנדערע מיט מערערע מהלכים. איר קענט אריינקוקן דערין, די קאנקורענץ איז ב''ה ריזיג. ס'דא א גרויסע חילוק פון נישט זאגן די קינד וואס צו טוהן צו זאגן פאר די קינד די זאג מיר וואס צו טוהן. די מהלך איז נישט צו גיין שטרענג אדער פארלאנגן.

[ביבער]

איר זאגט איהם זייער שיין נאך. אבער ער האט אויך קיינמאל נישט געוויזן צופיל מער דעטאלן ווי מיר. און בנוגע רבנים, מחנכים, עקספערטן וכו' זענען דא זייער אסאך וואס זענען דערקעגן. אבער מערסטנס מאכן זיי נישט קיין עסק בפרסיה פון זייער קעגנערשאפט.

איך לייג נישט פאר קיין מהלך. ס'זענען דא פילע אנדערע מיט מערערע מהלכים. איר קענט אריינקוקן דערין, די קאנקורענץ איז ב''ה ריזיג.

וואס ער זאגט ווייס איך. דו האסט געמאכט דיינע אייגענע קלעימס דו דארפסט עס אליינס קאווערן, אפגעזעהן וואס ער טוט. אז דו טוסט עס נישט ביסטו אן אומחריותדיג פארשוין, מיט מעגליכע דיני נפשותדיגע קאנסעקווענצן.

[דער גאלדענער אדלער]

סתם רעדן וועגן א מהלך אן אליין עקספיריענסן ביי זיך (לכתחילה) אדער ביי אייגענע משפחה מיטגלידער (בדיעבד) איז ווי דורך שלאפן א שבת נאכמיטאג סעודה, און חלום'ן וועגן א פיינעם הייסן טשולענט מיט אווערנייט פאטעיטא קוגל אן האבן דעם עקספיריענס דערפון. וואס ווייסט דען אזא איינער??? וויפיל קען דען אזא איינער אריינרעדן ווי גוט אדער שלעכט די טשולענט איז??

סתם הערן זיינע קליפס דא און דארט הייבט מען גארנישט אן צו פארשטיין זיין מהלך, נאר אז מ'גייט צו זיינע ווארקשאפס און טרענירונג וואס ווערן אפגעהאלטן דורך עם יעדע שטיק צייט. דאכצעך אז סוף פעבוראר אנפאנג מערץ איז דא אזא ווארקשאפ, פארוועם ס'איז נוגע קען זיך מער אינטערסירן, ער פארמאגט שוין היינט א עפפ וואסי אוועילעבל אין אנדרויד און עפל סטאר, אלע אינפארמאציע, שיעורים און נאך.

די פאקט אז ער האט היינצוטאגס צווישן צוויי און דריי הונדערט רבנים/ראשי ישיבות/ גדולה התורה חסידישע און ליטווישע צווישן זיי אזאנע ווי הרב גרשון אדלשטיין, הרב שמואל קמנצקי און נאך פילע, סיי פון די עלטערע און סיי פון די יונגערע, דאס אליין שרייט און זאגט גענוג. אפילו אן די סטאטיסטיקס, און אן די נומבערס, געדענק, נומבערס לייקענען נישט, נומבערס פון הונדערטער משפחה מיטגלידער און טויזענטער סיבלינגס וואס זענען מעיד ווי שטארק און ווי גוט די מהלך האט זיי געברענגט און געפירט אויף די ריכטיגע רעלסן.

נאר קודם די פאקט אליין אז אזויפיל רבנים/ראשי ישיבות וואס זענען עוסק אין תורה און ווייסן נאך אזוי גוט וואס מ'מעג און וואס מ'מעג נישט, ס'זאל זיין אויסגעהאלטן עפ"י תורה. דיינים פון אלע קרייזן וואס זענען עומד על המשמר און פסק'ענען יעדן טאג שאלות וואס קומען אלץ אויף פון נאכפאלגן אבי'ס מהלך און זענען אין פולן סופפארט צו אבי'ס מהלך. מחנכים מיט טערעפיסטן פון אלע קרייזן וואס פארמאגן צענדליגער יארן עקספיריענס, סיי וואס זיי האבן געשפירט אויף זייער אייגענע הויט און סיי מיט וואס זיי האבן געהאלפן אנדערע. און זייערע נעמען זענען אפן, יעדער קען זיי קאנטאקטן, זייערע טעלעפאן נומבערס זענען געפאבלישט, און נישט סתם עפעס באהאלטענע ליסטעס פון פריוואטע מענטשן.

און בנוסף צו דעם איז פארהאן פאקטישע נומבערס פון מענטשן וואס שעמען זיך ב"ה נישט, אלץ אדאנק ר' אבי פישאף. משפחות וואס זענען אפן און מ'קען מיט זיי רעדן, און אפילו קינדער וואס זענען נעבעך אליין אדורך טראמא און לכבוד דעם געגליטשט, און זענען געהיילט געווארן צוליב דעם וואס זייערע עלטערן האבן געהאט סייעתא דשמיא, שכל, און געפילן צו זייערע קינדער און האבן אדאפטעד אבי'ס מהלך און זענען געהאלפן געווארן. אוודאי איז קיין שום וועג נישט הונדערט פראצענט אויסגעהאלטן אבער אבי'ס מהלך איז דער בעסטער און מערסטע אויסגעהאלטן סיי פסיכילאגיש און סיי תורה'דיג, און אייגענטליך אזויווי אבי טענה'ט כסדר אז די וועג איז פון שטענדיג אן געווען די ריכטיגע, פונעם בעש"ט ביזן חזו"א.

נאך איין נקודה וואס כ'שפיר פאר וויכטיג צו צולייגן איז, אז די מיעוט וואס טענה'נן קעגן אבי'ס מהלך קומען שטענדיג אן מיט טענות ווי כ'ווייס פון פריוואטע קעיסעס, אבער וועגן די פריוואטקייט און סענסיטיוויטעיט פון די משפחות קען מען נישט אריינגיין און איבערצייגן אין פובליק. אויף וויל איך ענטפערן אז כ'מאך ח"ו נישט אוועק יענעמס פריוואטע זאכן און סענסיוויטעט ספעציעל ווען ס'קומט צו אזאנע הייקעלע ענינים וואס פאר "מה יאמרו הבריות גאט" מיינט עס זייער אסאך, און קיינער זאל ח"ו מיך אפלערנען ראנג אז כאילו כ'שרייב סארקאאסטיש, קלאר אז נישט! נאר כ'גלייך ארויסצוברענגן מיין נקודה יעדער זאל עס פארשטיין. מיין נקודה איז אז ס'דא אסאך מער אפענע נומבערס און נעמען פון משפחה מיטגלידער וואס זענען אפן און יעדער קען עס נאכגיין אסאך אסאך מער ווי פון די באהאלטענע ליסטעס.

[היסטאריע]

אז די וועג איז פון שטענדיג אן געווען די ריכטיגע, פונעם בעש"ט ביזן חזו"א.

לול. איך וועל נאכזוכן אין בעל שם טוב על התורה און זוכן ווי עס שטייט וועגן דעם. ווי אויך אין חזון איש.